Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009

Σε ευχαριστώ για τον έναν χρόνο ονείρων...



Αγάπη μου, σε γύρευα σ'αυγή και σε φεγγάρι
και στα ψηλά τα σύννεφα σε γύρευα τυφλός
Μα ήρθε ο καιρός, ήρθε η βροχή κι η δροσερή σου χάρη
Αγάπη μου, σε γύρευα γιατί ήσουν ουρανός

Κι αν Θεός που σ'έπλασε με μιαν ευχή μεγάλη
νά'χεις αστέρι στα μαλλιά και μια χρυσή καρδιά
Στ'αλώνια ευθύς υψώθηκε το χρυσαφένιο στάρι
Αγάπη μου, σ'αγάπησα γιατί ήσουν ουρανός

Αγάπη μου, πώς σ'έχασα, πως η καρδιά μου εστάθη
και τα πουλιά σ'αρπαξανε μες στην πολλή βροχή
Ήρθε βοριάς, ήρθε νοτιάς, το κύμα να σε πάρει
Αγάπη μου, που σ'έχασα γιατί ήσουν ουρανός.


Για Εκείνη. Το πιο γλυκό, ευαίσθητο, ευάλωτο, αγαπησιάρικο, τρυφερό και αληθινό πλάσμα που έχω γνωρίσει. Για την νεράιδα με την κρυστάλλινη καρδιά, που με έκανε να ερωτευτώ και να ονειρευτώ. Για κείνη που θα αγαπώ πάντα, όσο μακριά της κι αν με κρατά, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Για τα πιο όμορφα και γλυκά μάτια του κόσμου. Για σένα που ξέρω ότι πονάς για κάποιον άλλον, αλλά δε μπορώ να σταματήσω να σ'αγαπώ. Για σένα που προσεύχομαι να γυρίσεις πίσω. Για σένα, ρομαντική μου ηρωίδα του Τσέχωφ, που η ψυχή σου κυριαρχεί στο σώμα σου. Σε ευχαριστώ για τους μήνες ευτυχίας που μου χάρισες.