Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

Αγάπη μου



There is a lady sweet and kind,
Was never face so pleased my mind;
I did but see her passing by,
And yet I love her till I die.

Her gesture, motion, and her smiles,
Her wit, her voice my heart beguiles,
Beguiles my heart, I know not why,
And yet I love her till I die.

Cupid is winged and doth range,
Her country so my love doth change;
But change she earth, or change she sky,
Yet will I love her till I die.

Με ρωτάς αν σου θύμωσα. Λες και θα μπορούσα ποτέ να σου θυμώσω. Δεν με νοιάζει τίποτα, παρά μόνο εσύ. Εσένα θέλω. Εσένα ήθελα πάντα. Από την πρώτη στιγμή που σε γνώρισα, το ένιωσα μέσα μου. Κι όταν ακόμη ήσουν με τον πρώην σου, ακόμη κι όταν ερχόμουν να σε δω, τρελός από αγάπη και επιθυμία να σε σφίξω στην αγκαλιά μου, ακόμη και τότε, που εσύ με έδιωχνες, το ήξερα ότι μια μέρα θα είμαστε μαζί. Και το ένιωθα ότι μ'αγαπούσες κι εσύ. Γιατί τα λόγια σου μου έλεγαν "φύγε", κι όμως, τα μάτια σου, το πρόσωπό σου, το σώμα σου, όλα μου φώναζαν "σ'αγαπώ". Με τον πρώην σου δε θα γινόταν ποτέ τίποτε, γιατί δεν σ'αγαπούσε αληθινά. Εγώ σ'αγαπούσα και σε περίμενα για μήνες. Και για χρόνια, αν χρειαζόταν, θα σε περίμενα. Όλη μου τη ζωή. Γιατί εσύ είσαι η ζωή μου. Είναι δυνατόν να θυμώσει κανείς με τον αέρα που αναπνέει, ζωούλα μου;
Χτες δε σου μίλησα. Ήμουν δειλός και σε απογοήτευσα. Δεν ξέρω τι μ'έπιασε, αλλά δείλιασα μέσα στο γεμάτο εστιατόριο. Θα ήθελα να σου ζητήσω λοιπόν να πάμε απόψε στην παραλία μας. Αν και μάλλον έχεις καταλάβει τι θα σου πω. Βάλε ό,τι θες αλλά φόρα και μαγιό. Εγώ θα αναλάβω τα υπόλοιπα.