Πριν ένα χρόνο, λίγους μόλις μήνες μετά τη γνωριμία μας, σε ένιωθα να φεύγεις, να γλιστράς μέσα από τα χέρια μου σαν νερό. Εσύ πίστευες ότι δεν σε διεκδικούσα και ότι ήσουν μια από τις πολλές που με τριγύριζαν. Πόσο κουτοί ήμασταν και οι δυό, εγώ που δεν σου έλεγα ανοιχτά τι νιώθω κι εσύ που πίστευες όλα αυτά. Για καμιά άλλη δεν ήμουν τόσο διαθέσιμος, τόσο ανοιχτός, τόσο κολλημένος. Μόνο για σένα, ομορφιά μου. Ναι ρε μωρό μου, εσένα ήθελα. Συνέχεια μου λες ότι είμαι όμορφος και μου την πέφτουν και συνέχεια σου λέω ότι θέλω μόνο εσένα. Οι άλλες είναι ηλίθιες Βαλκάνιες που ξύνουν τα νύχια και τυλίγουν το μαλλί. Εσύ είσαι Η ΓΥΝΑΙΚΑ. Είσαι warrior αλλά και η πιο γλυκιά και τρυφερή κοπέλα που έχω συναντήσει. Ηφαιστειώδης στη χαρά και στο θυμό σου. Γεμάτη γοητευτικές αντιθέσεις, μεσογειακό ταμπεραμέντο με γερμανική πειθαρχία, ρομαντισμός και πρακτική σκέψη, έτοιμη για rafting και για Μέγαρο. Μπορείς να περάσεις για ντόπια στη Γερμανία, στη Βρετανία, παντού. (Και για μένα αυτό είναι το νόημα της φράσης "πολίτης του κόσμου".) Υπέροχη μαγείρισσα, υπέροχη νοικοκυρά, υπέροχη οικοδέσποινα, σύντροφος, κόρη, αδελφή, φίλη. Είσαι ένα πλάσμα ευλογημένο και μαγικό, που δίνεις αξία στη ζωή μου. Πραγματικά, για πρώτη φορά νιώθω ότι η ζωή μου αξίζει. Όλα αυτά τα χρόνια που ξέρεις πόσο δύσκολα ήταν για μένα, πάλευα χωρίς τέλος. Πάλευα για να επιβιώσω οικονομικά, για να καταφέρω να πάρω εφόδια, για να μπορέσω να βρω μια δουλειά που να συντηρεί όχι εμένα αλλά και τα όνειρά μου. Είναι αστείο, γιατί έμενα τόσο κοντά σου, ούτε 500 μέτρα κι όμως έπρεπε να μπούμε σε εκείνο το φόρουμ και μετά να φτάσουμε και οι δυό μέχρι τη Μαλακάσα για να βρεθούμε. Και εκείνη την άγια μέρα που σε συνάντησα, μωρό μου, κατάλαβα γιατί αγωνιζόμουν τόσα χρόνια. Γιατί έμεινα μόνος τόσα χρόνια. Γιατί διάλεξα τον δύσκολο δρόμο. ΕΣΥ είσαι Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ, άγγελέ μου. Διάλεξα το δύσκολο δρόμο που με οδήγησε μακριά από όλες αυτές που θα με θέλανε για τα λεφτά του μπαμπά. Έμεινα μόνος γιατί όσες με είδαν σαν τελειωμένο μεταλλά δεν ήταν για μένα. Και πάλεψα τόσα χρόνια για να μπορώ να σε έχω εκεί που σου πρέπει. Σαν βασίλισσα. Κι ας μη σε ήξερα. Ένιωθα μέσα μου ότι η γυναίκα των ονείρων μου θα έρθει. Και ήρθε. Έφυγε για λίγο, αλλά ξαναγύρισε. Το ήξερα ότι κι εσύ με σκεφτόσουν όταν ήσουν με τον πρώην σου. Ότι το είχες μετανιώσει από τη δεύτερη μέρα. Ότι απλά ήθελες να κρατήσεις το λόγο σου απέναντι σε αυτόν. Γι'αυτό ερχόμουν και ξαναερχόμουν. Γιατί ήξερα, ένιωθα ότι με φώναζες κοντά σου. Ήταν ώρες που μπορούσα να ορκιστώ ότι ένιωθα να με σκέφτεσαι έντονα. Ιδίως τους τελευταίους μήνες. Μωρό μου, μάτια μου καθάρια, θέλω να σου πω τόσα πράγματα αλλά με κοιτάς έτσι γλυκά και χαμογελαστά και δεν κρατιέμαι, αρχίζω να σε φιλάω και δε μπορώ να σταματήσω. Ούτε κι από δω τα καταφέρνω. Όπως σε κοιτάω να είσαι έτσι στο κρεβάτι μας με το γαλάζιο μεταξωτό νυχτικό σου και τα μαλλιά σου ξέπλεκα, να βλέπεις την αγαπημένη σου σειρά και να χαμογελάς, πηγαινοέρχομαι, σε παίρνω αγκαλιά, σε φιλάω κι όλο αφήνω στη μέση αυτά που θέλω να πω. Ξέρεις, όταν είσαι έξω, μοιάζεις με τίγρη. Όταν είσαι στο σπίτι μας, χαλαρωμένη από το μπάνιο, στο κρεβάτι μας, είσαι τόσο απίστευτα γλυκιά και ήρεμη. Μη μου λες να μη σου γράφω πολλά, όσα αξίζεις θα σου γράφω, βασίλισσά μου. Δίνεις στη ζωή μου νόημα και χρώμα, με κάνεις ευτυχισμένο, όλα είναι όμορφα και φωτεινά μαζί σου, φωτεινό μου πλασματάκι, αγγελούδι μου. Πάλι δεν μπόρεσα να τα γράψω όπως τα ήθελα, αλλά με παρασύρεις. Σε λατρεύω, ψυχή μου.